Sonrası
bir ay ışığıdır yalnız geceye
Süzülüp uzak derin karanlıktan
şavklar saçarak yerleşir yüreğe
Sonrası
bir kıyıdır iç denizlere
Yumuşacık uzanır çepeçevre kenarlarında
örseler bıkmadan azgın dalgaları
Sonrası
serin bir rüzgardır kavurucu günlere
Dolanıp usulca saçların arasından
ay ışığında kuşatır yorgun kıyıları
.
Yalnızlıktan güneşe doğru / adımlarım gitgide kısalır her seferinde / Belki onun bunun / belki benim yüzümden / Ama ne zaman yürümeye başlasam / yalnızlıktan güneşe doğru / Nedense adımlarım / gitgide kısalır her seferinde.
31 Ocak 2009 Cumartesi
Serinlik
Kendi gözlerim kendimi seçmiyor
ellerim benden yana değil
Ayaklarımı ileri sürümek istiyorum hep
oralı oldukları bile yok
Hepsi yanımda
kimse bende değil
Bir serinlik istiyor sıcak gece
Hortumlu bir fırtına denizden
uğultulu bir rüzgar tepeden
Ne serinlik yarıyor geceye
ne de gece serinliğe
.
ellerim benden yana değil
Ayaklarımı ileri sürümek istiyorum hep
oralı oldukları bile yok
Hepsi yanımda
kimse bende değil
Bir serinlik istiyor sıcak gece
Hortumlu bir fırtına denizden
uğultulu bir rüzgar tepeden
Ne serinlik yarıyor geceye
ne de gece serinliğe
.
Etiketler:
Haldun İplikçioğlu,
Şiir
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)