Çağrı

Uzakların kafama dolandığı gecenin bir vakti

Ayaklarımın altından çekiliyor bu şehir

Pencereyi açık bırakıp yatıyorum artık

Her an sanki odamdan kaçacakmışım gibi

Balık

Ne yağmuru bildi, ne bulutu

Tanıdığı günyüzü bildiğimizden değildi

Sonsuz kaçışlar yaşadı

bir kıyıdan bir kıyıya

Her kaçış başka bir kaya

her kaya başka bir dünya

Tüm örtülü korkular

geceleri açılmak için bekledi hep etrafında