9 Şubat 2009 Pazartesi

Yaşam

O hep oradaydı.

Oturup ayaklarımı salladığım, adını hiç bilmediğim o köprüde; altımdan süzülüp geçen adını hiç duymadığım o deredeydi. Ve ince yosun kayganı kayalıklara sürtünen zifiri gece sularında... O, hep oradaydı.

Hiç hatırlayamadığım o günün gecesinde, açık kapıdan içeri süzülen ay ışığının puslu aydınlığında ve duvarlara yansıyan gölgelerde... O hep oradaydı.

Yol

Her anı bir iz bırakır
İzler çizer yolları
En derinden en yüzeye
o kadar uzundur ki
hiç yalnız gitmek istenmez aslında

Her gidiş bir geliştir
Cebe doldurulanlar yetmez bazen
En çıkmaz labirentlerinde
tek başına ödenir hesaplar
Yaşamın her anı izler bırakır
Herkes kendinin yamyamıdır aslında
.