Yıldızlardan Kalan

Sonunda da güneş açar
gün çıkar ağır ağır
Geri gelir gözlerim
açık unuttuğum gece lambasından
Tek tek toplanır avuçlarıma
uykusuz çarşaflara biriken düşünceler
Ancak kıpırdanır ki parmaklarım
akşamın hıçkırıkları boğulur
Işığa erer sonra karanlık
aydınlığı kaparım şafaktan
Sabahın çığlıklarına su veririm
gecenin arta kalan yıldızlarından
.

Rengarenk Gri

Mutluluk döndürür başımızı
hiç bitmez sanırız gözlerimize dolan sevinç
Rengarenk mis kokulu günlere
çivilenmek ister hep geçmişimiz

Oysa çiçekler kurur önce
sonra yapraklar terkeder ağaçları
sapsarı olur etraf sessizce
ve solar içimizde sevginin heceleri

Birden sarsılır yüreğinin duvarları
Birden buz gibi erir içindeki özlem
Gönül yavaşca sönmeye başlar
Yaşanıp da yiten günler gibi
hiç hissettirmeden solar sevgi

Ve önce sen beni unutursun
sonra da ben seni
.